AUKSO

Jedna z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie, niekwestionowany lider zespołów tego rodzaju w Polsce. Od niemal 20 lat wizytówka Polski w świecie. AUKSO – powołane przez grupę absolwentów Akademii Muzycznej w Katowicach wspólnie z Markiem Mosiem, wybitnym skrzypkiem, dyrygentem i kameralistą, od początku miało być obszarem dla artystycznych poszukiwań i twórczego rozwoju, wspólnego kreowania sztuki najwyższej jakości.

Nazwa AUKSO, z greckiego – wzrastanie – stała się dewizą zespołu. Odnosi się do aspiracji tworzących go muzyków, wyznacza jednocześnie kierunek ich zawodowej drogi. Mówi o potrzebie doskonalenia i konsekwencji, o podejmowaniu wyzwań i otwarciu. W tę ideę wpisują się projekty edukacyjne podejmowane przez AUKSO. Od 2000 roku na Suwalszczyźnie odbywa się „Letnia Filharmonia AUKSO”, której orkiestra jest gospodarzem. W wyjątkowej atmosferze jednego z najpiękniejszych zakątków Polski organizowane są otwarte próby, koncerty i spotkania, które przyciągają młodych muzyków i melomanów z całego kraju.

Repertuar zespołu rozpięty jest od klasyki po muzykę współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej. Prawykonania swoich utworów powierzali zespołowi m.in.: Wojciech Kilar, Zbigniew Bujarski, Aleksander Lasoń, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Piotr Moss, czy Cezary Duchnowski. AUKSO jest cenionym interpretatorem twórczości polskich kompozytorów – ma na koncie liczne albumy z repertuarem m.in. Grażyny Bacewicz, Henryka Mikołaja Góreckiego, Witolda Lutosławskiego, Wojciecha Kilara i Zbigniewa Preisnera. Nagrywa też z powodzeniem muzykę filmową kompozytorów o światowej sławie takich jak m.in. Elliot Goldenthal, czy ścieżki dźwiękowe do gier komputerowych.

Szczególnie interesująca dla AUKSO jest strefa pogranicza – łączenie klasyki z jazzem, muzyką alternatywną, rockiem i poszukiwanie dla tych gatunków wspólnego mianownika – lub odwrotnie: zabawa przeciwieństwami i zderzanie odrębnych języków muzycznych. W tym obszarze AUKSO współpracowało z takimi osobowościami świata muzyki jak: Leszek Możdżer, Tomasz Stańko, Urszula Dudziak, Michał Urbaniak, czy Motion Trio.

Szerokim echem odbiła się współpraca AUKSO z Aphex Twinem i Jonnym Greenwoodem w ramach Europejskiego Kongresu Kultury we Wrocławiu (2011). Projekty te zostały uhonorowane nagrodą „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii „Wydarzenie Roku 2011”. Współpraca ta zaowocowała wydanym rok później nakładem amerykańskiej kultowej wytwórni Nonesuch głośnym albumem pt. „Krzysztof Penderecki/Jonny Greenwood” zestawiającym repertuar Profesora Pendereckiego i inspirowane jego twórczością kompozycje Jonnego Greenwooda.

AUKSO jest laureatem Nagrody Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2011” w kategorii „Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej” za zrealizowany wspólnie z Januszem Olejniczakiem album pt. „CHOPIN. Wydanie Narodowe”. Liczne koncerty AUKSO obejmują całą Europę, Azję, Amerykę Południową, a w historię orkiestry wpisane są liczne znakomite kolaboracje z artystami tej miary co, m.in.: Jerzy Maksymiuk, Mark Minkowski, Rudolf Barshai, Howard Shelley, Jacek Kasprzyk, Władysław Kłosiewicz, Daniele Alberti, Piotr Anderszewski, Andrzej Bauer, Kaja Danczowska, Agata Szymczewska, Janusz Olejniczak, Olga Pasiecznik czy The Hilliard Ensemble. AUKSO gości na najważniejszych festiwalach w Polsce takich jak, m.in. Wielkanocny Ludwiga van Beethovena, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Festiwal Muzyki Filmowej, Festiwal Dialogu Czterech Kultur, Jazz Jamboree, Festiwal Gwiazd w Międzyzdrojach; a także zagranicą, m.in. w Barbican Centre, SESC São Paulo, Auditorio Palacio de Congresos Zaragoza, Teatro Caja Duero, czy na festiwalu Armonie Sotto La Rocca.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej AUKSO.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

cezary duchnowski

Kompozytor, pianista oraz twórca projektów multimedialnych. Od kilku lat główne miejsce w jego działalności zajmuje twórczość elektroakustyczna. Cezary Duchnowski urodził się 25 lutego 1971 roku w Elblągu. Studiował kompozycję w klasie Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Obecnie pracuje w niej jako adiunkt i wykłada przedmioty związane z kompozycją oraz realizacją muzyki komputerowej. Był współinicjatorem utworzenia na uczelni Studia Kompozycji Komputerowej. Jest laureatem wielu programów stypendialnych, w tym Heinrich-Strobel-Stiftung des SWR e.V., Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, Fundacji Muzyki AUKSO oraz Ernst von Siemens Musikstiftung. Był wielokrotnie nagradzany w konkursach kompozytorskich i wykonawczych. Jego utwór “monada 3” na głos, fortepian i komputer (2003) zajął I miejsce na X Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej w Rzymie w maju 2004 roku.

W 2005 roku otrzymał nagrodę specjalną wspólnie z Agatą Zubel (jako duet ElettroVoce) na Międzynarodowym Konkursie Wykonawców Muzyki Współczesnej “Gaudeamus” w Amsterdamie. Dwukrotnie zdobywał Wrocławską Nagrodę Muzyczną (2004, 2008). W 2012 roku został uhonorowany Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki elektronicznej i działalność dydaktyczną. Jest wielkim orędownikiem muzyki improwizowanej. Chętnie nawiązuje współpracę z muzykami jazzowymi, a także innymi artystami, których pasją jest kreowanie muzyki na żywo. Wraz z Pawłem Hendrichem i Sławomirem Kupczakiem powołał do życia grupę Phonos ek Mechanes. W ramach niej uprawia szczególny rodzaj elektronicznej muzyki improwizowanej – human-electronics, w której komputery kontrolowane są za pomocą akustycznych instrumentów. Wraz z Marcinem Rupocińskim założył grupę Morphai, formację podejmującą artystyczne inicjatywy o profilu interdyscyplinarnym.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej artysty.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

henryk kasperczak

Absolwent Królewskiego Konserwatorium w Hadze w klasie lutni Toyohiko Satoh i Akademii Muzycznej w Krakowie oraz muzykologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta na Wydziale Instrumentalnym w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, wykładając grę na lutni i Historyczne Praktyki Wykonawcze. Jest autorem książki Lutnia renesansowa dawniej i dziś. Synteza stylów, form i środków wykonawczych w twórczości Toyohiko Satoh. Aktywnie działa wśród młodzieży współtworząc Festiwal Lutniowy Najkrótsza noc Wojciecha Długoraja w Gostyniu i Międzynarodowy Festiwal Kultury Dawnej w Malborku. Przewodniczący jury i współorganizator Kunkursu Muzyki Dawnej dla młodzieży w Malborku. Współorganizator i akompaniator na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Muzyki Dawnej Canticum Gaudium w Poznaniu.

Grając na instrumentach historycznych uczestniczy również w działaniach muzyki współczesnej i rozrywkowej. Od 2005 roku należy do formacji Amaryllis, której celem jest połączenie muzyki dawnej z rockiem progresywnym. Wykorzystuje tam: lutnię, teorbę, pistalę oraz gitarę klasyczną i basową. Uczestniczył w wielu projektach oratoryjno-kantatowych oraz operowych w kraju i za granicą prowadzone przez wybitnych, światowych mistrzów: Anthony Rooley’a, Paula Goodwina, Paula McCreesha, Mike Fentross’a, Ryo Terakado i in. Koncertował z polskimi zespołami muzyki dawnej: Altri Strumenti, Arte dei Suonatori, Concerto Polaco, Academia del’Arcadia, Cantores Viridimontani, Collegium Vocale z zespołami niderlandzkimi: muzyki renesansowej Ensamble Con Misura oraz muzyki wspołczesnej Royal Ensamble. W formacjach Amaryllis i Pospolite Ruszenie łączy muzykę dawną z rokiem progresywnym. Współpracując z Jackiem Kowalskim, Mirosławem Czyżykiewiczem i Bartkiem Marusikiem wprowadza lutnię w świat współczesnej piosenki z tekstem literackim.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

ewa kędzierska

Wiolonczelistka, urodzona w Łodzi, w 1998 roku. Naukę gry na wiolonczeli rozpoczęła w wieku 6 lat. Swe umiejętności doskonaliła na kursach w Polsce oraz za granicą. Laureatka konkursów w Poznaniu oraz Kubinie Dolnym. Przez osiem lat była uczennicą Dominika Połońskiego.

W 2016 roku zrealizowali projekt „Droga wyobraźni”, polegający na wspólnym graniu na jednej wiolonczeli. Wykonywali wówczas sonaty Fryderyka Chopina oraz Siergieja Rachmaninowa. Obecnie jest studentką drugiego roku Akademii Muzycznej im. Grażyny oraz Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie Tomasza Darocha oraz Wojciecha Fudali.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

tomasz konieczny

Śpiewak, bas-baryton, urodzony 10 stycznia 1972 roku w Łodzi. Ukończył wydział aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi oraz klasę śpiewu solowego w warszawskiej Akademii Muzycznej i Hochschule für Musik w Dreźnie. Jako aktor zadebiutował w 1992 roku w filmie “Pierścionek z orłem w koronie” Andrzeja Wajdy, gdzie zagrał niewielką, ale symboliczną rolę Maćka Chełmickiego. W następnych latach pojawił się też na ekranie w “Nic śmiesznego” Marka Koterskiego czy w “Ogniem i mieczem” Jerzego Hoffmana oraz w epizodach kilku popularnych seriali telewizyjnych lat 90. (“Ekstradycja”, “Matki, żony i kochanki”, “Dom” – nowa seria). Obdarzony oryginalnym głosem o dużej rozpiętości skali, polski śpiewak jest zafascynowany dramatami Richarda Wagnera. W pracy nad nimi owocuje także jego doświadczenie aktorskie. Potrafi ożywić, dodać ekspresji statycznym bohaterom, którym Wagner przypisał długie monologi. Wagnerowskie postaci kreowane przez Koniecznego są żywe i pełnokrwiste, mają prawdziwie ludzkie cechy. Udowodniły to jego występy w partii Albericha w “Pierścieniu Nibelunga” w Semperoper w Dreźnie (2008), a przede wszystkim udział w nowej inscenizacji tej tetralogii w Staatsoper w Wiedniu pod dyrekcją Franza Welsera-Mösta (2009-2010).

Tomasz Konieczny jest laureatem Nagrody im. Arnolda Petersena przyznanej mu w 2004 roku za wybitne osiągnięcia artystyczne w Nationaltheater w Mannheim. Ogromnym sukcesem zakończyły się trzy kolejne debiuty artysty: podczas premiery otwierającej Festiwal w Bayreuth 2018 w roli Telramunda w „Lohengrinie” Wagnera, w roli Ojca w koncertowym wykonaniu „Jasia i Małgosi” Humperdincka podczas Międzynarodowego Festiwalu w Edynburgu 2018, oraz koncert promujący CD „Podróży Zimowej” Schuberta do słów Stanisława Barańczaka podczas Festiwalu „Chopin i Jego Europa” 2018.

Austriacka Rada Ministrów przyznała Koniecznemu 3 maja 2017 honorowe obywatelstwo tego kraju. W dniu 16 stycznia 2019 na wniosek dyrekcji Opery Wiedeńskiej (Wiener Staatsoper) Konieczny otrzymuje najwyższe przyznawane w niemieckojęzycznym środowisku operowym odznaczenie zawodowe – tytuł „Österreichischer Kammersänger”. Śpiewak jest obok Jana Kiepury jednym z nielicznych Polaków, którym przyznano ten tytuł w Wiedniu. Debiut Tomasza Koniecznego na deskach Metropolitan Opera New York odbył się 9 marca 2019. Występ Koniecznego w „Złocie Renu” Wagnera, w roli Albericha okazał się absolutnym przebojem. Anthony Tommasini z The New York Times napisał o tym występie następująco: „Wybitnym członkiem obsady był Tomasz Konieczny, potężny bas, w przełomowym debiucie w Met jako Alberich.“

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej artysty.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

jacek kowalski

Pieśniarz, Sarmata, historyk sztuki, miłośnik poezji staropolskiej, tłumacz poezji starofrancuskiej. Żonaty, ma sześcioro dzieci. Jest profesorem UAM, pracuje w Instytucie Historii Sztuki tejże uczelni. Na scenie pojawia się od 1988 roku, gdy jednocześnie skończył studia i został laureatem 24 Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie. Zdarzył mu się też zaszczyt wystąpienia w dialogu-dyskusji piosenkowej z Jackiem Kaczmarskim pt. „Dwie Sarmacje” (TVP 1, 1995 r.). Śpiewa piosenki własne o dawnych czasach i własne przekłady piosenek z dawnych czasów. Jest autorem scenariuszy i tekstów teatralnych, programów telewizyjnych, plenerowych widowisk historycznych, m. in. ostatnio „Orzeł i Krzyż” dla Stowarzyszenia Dzieje w Murowanej Goślinie.

Wydał kilkadziesiąt książek, płyt, publikacji popularnych i naukowych związanych z kulturą, sztuką i literaturą dawnej Polski oraz starej, dobrej Francji (m.in. „Konfederacja barska po Kowalsku”, „Niezbędnik Sarmaty”, „Niezbędnik trubadura”, „Dumy staropolskie”, „Otruta markiza. Stare ballady francuskie”, „Wojna i miłość”, „Blokomachia”, „Idźmy. Śpiewy powstańcze 1863”). Występuje z zespołem Monogramista JK, którego kierownikiem muzycznym jest Anita Murawka (wcześniej Wiesław Wolnik) oraz z zespołem Klub Świętego Ludwika, którego skład ewoluuje doraźnie w zależności od opracowywanego projektu, ale w stałej współpracy z wrocławskim muzykiem Tomaszem Dobrzańskim. Część programów tworzy w duecie z lutnistą Henrykiem Kasperczakiem. Koncertuje też sam – z gitarą lub citolą w dłoni. 11 listopada 2017 roku otrzymał Nagrodę Literacką im. Józefa A. Mackiewicza za książkę „Sarmacja. Obalanie mitów. Podręcznik bojowy”.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej artysty.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

robert luty

Urodzony w Warszawie, perkusista, muzyk sesyjny. Członek grupy Poluzjanci. Współpracował z grupą Sistars, Ewą Bem, Moniką Brodką, Dorotą Miśkiewicz, Anią Szarmach, Markiem Napiórkowskim, Krzesimirem Dębskim, Michałem Wiśniewskim, grupą Golec uOrkiestra, Alicją Janosz,

Edytą Górniak, Robertem Janowskim, Jurkiem Filarem, Kasią Cerekwicką, Mietkiem Szcześniakiem, Krzysztofem Krawczykiem, grupą Trzecia Godzina Dnia i innymi. Drugą pasją Roberta Lutego są rajdy samochodowe. Startuje w nich od kilku sezonów w Subaru Legacy. Od sezonu 2017 bierze udział w Historycznych Rajdowych Samochodowych Mistrzostwach Polski (HRSMP).

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

marek moś

Wybitny polski dyrygent, skrzypek i kameralista. Założyciel i dyrektor artystyczny orkiestry kameralnej AUKSO, a także dyrektor artystyczny festiwalu „Letnia Filharmonia AUKSO” w Wigrach. Kształcił się w Bytomiu i Katowicach. Jego pedagogami byli Kazimierz Dębicki i Andrzej Grabiec. Założyciel i wieloletni primarius Kwartetu Śląskiego – zespołu, który w krótkim czasie stał się jednym z najwybitniejszych kwartetów smyczkowych w Europie. Wraz z nim wystąpił na prestiżowych festiwalach i najznakomitszych estradach świata, m.in. Konzerthaus w Wiedniu, Concertgebouw i IJsbreker w Amsterdamie, Vredenburg w Utrechcie, Schauspielhaus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Tonhalle w Düsseldorfie, deSingel w Antwerpii, Merkin Hall w Nowym Jorku i Jordan Hall w Bostonie.

Z Kwartetem Śląskim dokonał około 30 prawykonań utworów polskich i zagranicznych, z których znakomita większość została dedykowana zespołowi.

Artysta ma w swoim dorobku liczne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji, a także dla firm fonograficznych (CD Accord, Olympia, Patridge, Thesis, Wergo). Wiele z nich zostało nagrodzonych – monograficzny album z utworami H.M. Góreckiego zdobył Nagrodę „Fryderyk” (1995). Kolejny „Fryderyk” (1997) otrzymała płyta z kwartetami K. Szymanowskiego i W. Lutosławskiego. Marek Moś jest laureatem wielu nagród, m.in.: Konkursu Muzyki Współczesnej w Krakowie (1979), Międzynarodowej Trybuny UNESCO w Paryżu (1984, 1988), Związku Kompozytorów Polskich (1994, 2005), Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), czy Nagrody Marszałka Województwa Śląskiego (2005). W roku 2009 otrzymał honorowe obywatelstwo Miasta Tychy.

Poza intensywną aktywnością koncertową i nagraniową, Marek Moś wykłada w Akademii Muzycznej im K. Szymanowskiego w Katowicach.

Powołana przez Marka Mosia Orkiestra AUKSO otrzymała Nagrodę “Fryderyk” w 2011 roku za zrealizowany wspólnie z Januszem Olejniczakiem album “Chopin” oraz w 2015 roku za płytę “Kilar/Moś/Aukso” zawierającą m.in. pierwsze fonograficzne nagranie “II Koncertu fortepianowego” Wojciecha Kilara.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

paolo pandolfo

Paolo Pandolfo rozpoczął swoje badania i studia w zakresie specyfiki muzyki renesansu i baroku na przełomie lat 70. i 80., w okresie współpracy ze skrzypkiem Enrico Gattim oraz klawesynistą Rinaldo Alessandrinim i studiów pod kierunkiem Jordiego Savalla w słynnej Schola Cantorum Basiliensis w Szwajcarii. W roku 1982 rozpoczął stałą współpracę z J. Savallem i zespołem Hesperion XX, z którym (do 1990 r.) występował na całym świecie i dokonał wielu nagrań (m.in. Kunst der Fuge Bacha, Consort Music J. Dowlanda, Renesansowa Muzyka Neapolu).

W 1990 r., w następstwie ogromnego sukcesu, jaki spotkał pierwsze nagranie solowe – Sonaty na violę da gamba C.Ph.E. Bacha – Pandolfo otrzymał nominację na stanowisko profesora w swej macierzystej uczelni, Schola Cantorum Basiliensis. Od tej chwili Artysta prowadząc działalność pedagogiczną w Bazylei, równolegle kontynuuje aktywność koncertową i występuje na całym świecie z takimi artystami jak m.in.: Emma Kirkby, Rolf Lislevand, Rinaldo Alessandrini, Mitzi Meyerson i Jose Miguel Moreno.

Od roku 1992 Pandolfo kieruje zespołem Labyrinto, w którego skład wchodzi czterech lub pięciu gambistów. Wykonują oni utwory z ogromnego repertuaru muzyki dawnych zespołów kameralnych (consort music).

Paolo Pandolfo uczestniczył w realizowanych na całym świecie nagraniach radiowych i telewizyjnych, a także dla wytwórni płytowych Astree, EMI, Philips, Erato, Harmonia Mundi, Tactus, Simphonia i innych.

Od roku 1997 wszystkie nagrania artysty wydawane są wyłącznie przez hiszpańską wytwórnię płytową GLOSSA. Współpraca artysty z tą wytwórnią rozpoczęła sie w roku 1997 nagraniem pierwszego kompletu kompozycji A. Forqueraya Pieces de Viole, po którym pojawiła się płyta The Spirit of Gambo (muzyka T. Hume’a wykonywana wraz z zespołem Labyrinto oraz wokalistką Emmą Kirkby). Pierwsze całkowicie solowe nagranie artysty, płyta pod tytułem A Solo, została w 1998 r. uznana przez prestiżowy miesięcznik „Gramophone” za jedną z najlepszych płyt wydanych tego roku.

Dwie następne płyty Paolo Pandolfo poświęcił nagraniom M. Maraisa: Le Labyrinthe et autres histoires zawierała charakterystyczne kompozycje wielkiego francuskiego kompozytora, zaś Le Grand Ballet poświęcona była jego muzyce tanecznej i pantomimicznej. Dokonane przez Paolo Pandolfo transkrypcje sześciu suit solowych J.S. Bacha, wydane w 2000 r., stały się nie tylko wielkim sukcesem, ale uznane zostały za poważne wydarzenie muzyczne. Nagrania artysty zbierają liczne, pozytywne recenzje, ale również są nagradzane przez najważniejsze czasopisma muzyczne („Gramophone”, „Le Monde de La Musique”, „Goldberg Scherzo”, „Diapason”). Wg „Gramophone”: „Jeden z najbardziej błyskotliwych współczesnych poetów–wirtuozów instrumentu”. Artysta otrzymuje z całego świata zaproszenia nie tylko na koncerty, ale również jako prowadzący klasy mistrzowskie.

Paolo Pandolfo łączy przeszłość ze współczesnością poprzez przywrócenie wykonawstwu muzyki barokowej i renesansowej spontaniczności i wigoru, a także wykorzystywaniu takich środków jak improwizacja, transkrypcje i komponowanie utworów współczesnych przeznaczonych na instrumenty dawne. Artysta jest przekonany, że spuścizna zawarta w muzyce dawnej, stanowić może dla tradycji muzyki Zachodu, silny impuls dający w przyszłości nowe inspiracje.

Więcej informacji na stronie internetowej artysty.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

iza połońska

Wokalistka, kameralistka śpiewająca w różnych stylach od klasyki po piosenkę aktorską i jazz. Doktor sztuk muzycznych. Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Łodzi (dyplom w klasie prof. Beaty Zawadzkiej-Kłos) oraz Mistrzowskich Podyplomowych Studiów Wokalnych we wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Christiana Elssnera. Uczestniczyła w kursach prowadzonych przez: Teresę Żylis-Gara (Monaco, Radziejowice), Toma Karuse (Hamburg), Ingrid Kremling (Hamburg, Wrocław) i Annę Serafińską (Warszawa). Koncertowała m.in. we Francji, Belgii, Austrii, Hiszpanii, w Niemczech i we Włoszech. W jej dorobku artystycznym szczególne miejsce zajmuje współpraca (jeszcze podczas studiów) z łódzkim kompozytorem Piotrem Hertlem. Zaowocowała ona szeregiem wspólnych występów w kategorii piosenki aktorskiej, które zostały zarejestrowane przez Polskie Radio i TVP.

Po śmierci Hertla, aktywnie włączyła się w realizację kilku projektów, m. in. Zielony pejzaż… Piosenki Piotra Hertla (płyta DVD), Gwiazda dla Piotra Hertla. Intensywnie koncertuje śpiewając recitale w całej Polsce. W ich programach znaleźć można kanon tzw. piosenki z tekstem autorstwa Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, Wojciecha Młynarskiego, Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, Bułata Okudżawy i innych. Jest także trenerem wokalnym, współpracuje z teatrami przygotowując aktorów do spektakli i partii śpiewanych. Spektakl “Poczekalnia” w reż. Jarosława Wojciechowskiego w Teatrze Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, którego premiera miała miejsce 9 lutego 2018 r. był dla niej okazją do inspirującego spotkania z Oleną Leonenko-Głowacką i Tymonem Tymańskim. Jednym z najistotniejszych Spotkań w jej życiu artystycznym jest współpraca z wybitnym reżyserem teatralnym i filmowym Mariuszem Grzegorzkiem przy realizacji spektaklu dyplomowego Wydziału Aktorskiego Szkoły Filmowej w Łodzi pt. “Pomysłowe mebelki z gąbki”, którego premiera miała miejsce w Teatrze Studyjnym w Łodzi 10 i 11 listopada 2018 r. Największą inspiracją artystyczną pozostaje niezmiennie jej zmarły Mąż Dominik Połoński, wybitny polski wiolonczelista, którego hasło “wyobraźnia tworzy rzeczywistość? nieprzerwanie kształtuje jej życie artystyczne i prywatne.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej artystki.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

tomasz strahl

Wiolonczelista, urodzony w Cieplicach Śląskich. W 1989 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. Kazimierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne studium podyplomowe w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Tobiasa Kühne. Studiował również kameralistykę u wybitnego skrzypka Krzysztofa Jakowicza, z którym występuje od wielu lat. Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. I nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Nicanora Zabalety w San Sebastian w Hiszpanii (1991). Otrzymał również nagrodę-stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994. Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie.

Dyskografia artysty obejmuje nagrania dla Pony Canyon, CD Accord, Pavane Records, Gema Stereo, Polmusic, Acte Préalable oraz Sony Classics. Był trzykrotnie nominowany do nagrody „Fryderyk”, w 2003 roku został jej laureatem. Jest pedagogiem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (w 2001 roku otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora). W kadencji 2012–2016 sprawował urząd dziekana Wydziału Instrumentalnego uczelni. W wyborach 2016 ponownie został wybrany na to stanowisko (kadencja 2016–2020). Prowadzi także kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii i Ameryce Południowej (w 2005 roku wygłosił cykl wykładów i wykonał kilka koncertów podczas prestiżowej Międzynarodowej Akademii Letniej „Wien, Prag, Budapest”). Tomasz Strahl jest laureatem kilku odznaczeń państwowych: w 2002 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi; w 2009 roku otrzymał nagrodę I st. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne, a w roku 2010 – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

tadeusz wielecki

Urodzony w 1954 roku w Warszawie, studiował kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego oraz grę na kontrabasie u Alfreda Wieczorka i Andrzeja Mysińskiego w warszawskiej Akademii Muzycznej. W 1986 otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, dzięki któremu w latach 1986-87 kontynuował studia kompozytorskie u Isanga Yuna w Berlinie Zachodnim i Klausa Hubera we Fryburgu Bryzgowijskim. Jako kontrabasista koncertował w wielu krajach Europy, a także w Azji i Stanach Zjednoczonych, prezentując współczesny repertuar solowy. Uprawia również muzykę improwizowaną, grając z zespołami Kawalerowie Błotni i Laterna. W 1995 r. jego Historia bardzo prawdziwa na taśmę uzyskała drugą nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie radiowym EAR w Budapeszcie, a w 1999 Koncert à rebours na skrzypce i orkiestrę otrzymał rekomendację Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu.

Tadeusz Wielecki zajmuje się także propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną: w Polskim Radiu prowadził autorskie audycje dla dzieci i młodzieży Coś z niczego, Dźwiękowdzięki i Przeboje muzyki współczesnej. Współpracował z Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu i ze Stowarzyszeniem Kultury i Edukacji w Warszawie. Przewodniczył Komitetowi Artystycznemu festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej “Światowe Dni Muzyki”, który w 1992 odbywał się w Warszawie. W 2004 został zaproszony jako wykładowca na Międzynarodowe Wakacyjne Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie. Komponował na zamówienie tych kursów, a także Warszawskiej Jesieni, Filharmonii Poznańskiej, Polskiego Radia i Polskiej Orkiestry Radiowej, festiwalu Klangspuren w Schwaz (Austria), festiwalu Ad Libitum w Warszawie, Orkiestry Symfonicznej w Hiroszimie, Klangforum Wien, Orkiestry Muzyki Nowej w Katowicach, Towarzystwa im. Szymanowskiego, Forbidden City Chamber Orchestra w Pekinie, Plural Ensemble w Madrycie, holenderskiej Orkest „De Ereprijs“ oraz dla „ensemble intercontemporain“, Warsztatu Muzycznego, Kwartetu Śląskiego, Kwartludium, TwoGether Duo, Polskiej Orkiestry Radiowej, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i innych zespołów i instytucji.

W latach 1999-2016 Tadeusz Wielecki był dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej “Warszawska Jesień”.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

michał woźniak

Kontrabasista, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Od wielu lat muzyk orkiestry Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie. Wielokrotnie występował w teatrach, gdzie zdarzało mu się wychodzić z roli muzyka (na polecenie reżysera, oczywiście). Warto przypomnieć choćby duet ze Zbigniewem Zamachowskim, w sztuce „Halka Spinoza” w Teatrze Narodowym, w której Michał odnajduje się w roli juhasa. Grał w zespole Machina del Tango, biorąc udział zarówno w koncertach, jak i milongach.

Współpracuje z folkowym zespołem „Swoją Drogą”. Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Mysińskiego. Na stałe współpracuje także z Michałem Lorencem, kompozytorem muzyki filmowej i razem z przyjaciółmi tworzy zespół DesOrient. Jako solista i kameralista występuje na scenach teatrów warszawskich oraz bierze udział w innych artystycznych projektach.

Ma czarny pas w aikido. Regularnie prowadzi zajęcia dla dorosłych i dzieci, podczas których należy się do niego zwracać per „sensei”. W wolnym czasie zajmuje się artystyczną obróbką drewna. Półmaratończyk.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.

piotr żaczek

Swoją edukację rozpoczął w Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w klasie kontrabasu w Krakowie. Po kilkuletniej przygodzie z muzyką klasyczną, nadszedł czas na fascynację muzyką improwizowaną, gdzie nic nie ograniczało możliwości wypowiedzi. Członek zespołu Poluzjanci. Nagrał ponad 100 płyt jako muzyk sesyjny.

Współpracował z czołówką polskich gwiazd muzycznych (m.in. Urszula, Ewa Bem, Edyta Górniak, Mietek Szcześniak, Ewa Małas Godlewska & Jose Cura, Justyna Steczkowska, Natalia Kukulska, Smolik, Anita Lipnicka, Kasia Cerekwicka, Łukasz Zagrobelny) oraz z wieloma zagranicznymi artystami (m.in. Gordon Haskell, Jim Beard, Dean Brown, Didier Lockwood, José Carreras, Frank McComb, David „Fingers“ Haynes). Aktualnie współpracuje z Anią Szarmach i Kayah. Oprócz tego w 2006 roku wydał swoja pierwszą solową płytę – Mutru. W 2009 roku wydał swoją drugą płytę – Balboo.

 

Materiały dostarczone przez Artystów-wykonawców. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczone w nich treści.